O książce: 1993 / Nazwisko Aleksandra Gorodnickiego jest dobrze znane nie tylko miłośnikom poezji i piosenek artystycznych, ale także naukowcom związanym z oceanologią. W swojej nowej książce autor opowiada o swoim dzieciństwie i młodości, o tym, jak rodziły się piosenki, o wyprawach naukowych do Arktyki i różnych rejonów Oceanu Światowego, o swoich przyjaciołach - pisarzach, poetach, geologach, naukowcach. To nie są tylko wspomnienia - raczej filozoficzne - liryczne spojrzenie na świat i epokę, próba zrozumienia niedawnej przeszłości, rozmowy o ludziach, których spotkał los. A narrator Aleksander Gorodnicki jest wspaniały, jego nieoczekiwany humor, lekka ironia, umiejętność dostrzegania szczegółów, subtelna poetycka percepcja otoczenia tworzą „mały cud”: wydaje się, że zostajemy przeniesieni albo na pokład Kruzenshtern, albo na polanę Festiwalu Piosenki Artystycznej Gruszyńskiego znajdujemy się w tym samym towarzystwie z Jurijem Vizborem, Władimirem Wysockim, Nathanem Eidelmanem czy Davidem Samoiłowem. Nie da się opowiedzieć tej książki - przeczytaj ją sam i osobę, której piosenki znasz od tego czasu Dzieciństwo otworzy się przed Tobą w zupełnie nowy sposób. Książka ilustrowana jest fotografiami.